ΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΣΘΕΝΗΣ
Η συνηθέστερη αιτία δημιουργίας λεμφοιδήματος είναι οι θεραπείες που εφαρμόζονται στους ογκολογικούς ασθενείς και κυρίως μετά από μαστεκτομή ή ακτινοθεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού, καρκίνο λεμφαδένων (λέμφωμα), καρκίνο των όρχεων. Επίσης η ακτινοθεραπεία για καρκίνο του προστάτη, καρκίνο στην περιοχή της λεκάνης, μελάνωμα κ.α, όταν συνοδεύονται από την αφαίρεση λεμφαδένων. Ο κίνδυνος λεμφοιδήματος αυξάνει αναλόγως με τον αριθμό λεμφαδένων που αφαιρούνται και με το αν εκτός από το χειρουργείο, διενεργείται και ακτινοβόληση της πάσχουσας περιοχής.
Στις δυτικές χώρες, το δευτεροπαθές λεμφοίδημα είναι πιο συχνό λόγω της θεραπείας του καρκίνου. Μεταξύ 38% και 89% των ασθενών με καρκίνο του μαστού υποφέρουν από λεμφοίδημα λόγω ανατομής των μασχαλιαίων λεμφαδένων ή λόγω ακτινοβολίας. Είναι γεγονός ότι το μονομερές λεμφοίδημα παρατηρείται σε ποσοστό μέχρι 41% των ασθενών μετά από γυναικολογικό καρκίνο. Για τους άνδρες, προκύπτει από 5 έως 66% συχνότητα εμφάνισης λεμφοιδήματος.
Ακόμη, μπορεί να προκληθεί λεμφοίδημα στο κεφάλι και το λαιμό, μετά από χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία στη γλώσσα ή τον καρκίνο του φάρυγγα. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί στα κάτω άκρα ή στη βουβωνική χώρα μετά από χειρουργική επέμβαση του παχέος εντέρου, των ωοθηκών ή του καρκίνου της μήτρας, στις γυναίκες, κατά την οποία απαιτείται η αφαίρεση των λεμφαδένων ή ακτινοθεραπεία. Επίσης, χειρουργική επέμβαση ή θεραπεία του προστάτη, του παχέος εντέρου και των όρχεων μπορεί να οδηγήσει σε δευτερογενές λεμφοίδημα, ιδιαίτερα όταν οι λεμφαδένες έχουν αφαιρεθεί ή καταστραφεί.
Φυσικά, ο κίνδυνος εμφάνισης δευτερογενούς λεμφοιδήματος, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει αποτρεπτικό λόγο για τη μη εφαρμογή της συνιστώμενης ογκολογικής θεραπείας. Ο ογκολογικός ασθενής πρέπει όμως να βρίσκεται σε εγρήγορση ώστε να αντιμετωπίσει έγκαιρα το λεμφοίδημα και να το κρατήσει στο ίδιο στάδιο, χωρίς επιδείνωση, με την κατάλληλη θεραπεία.
Πρέπει να επισκεφθεί το Κέντρο μας και να ενημερωθεί για το πρόγραμμα ολοκληρωμένης αντιμετώπισης του λεμφοιδήματος
Η μαστεκτομή ιδιαίτερα εάν συνοδεύεται από χημειοθεραπεία, μπορεί να προκαλέσει λεμφοίδημα στο χέρι εξαιτίας της αφαίρεσης των λεμφαδένων της περιοχής της μασχάλης.
Σχεδόν το 50% των ασθενών που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση στα γεννητικά όργανα (καρκίνος προστάτη) η όποια περιλαμβάνει αφαίρεση λεμφαδένων της λεκάνης ή της βουβωνικής χώρας και ακτινοθεραπεία, μπορεί να αντιμετωπίσουν πρόβλημα λεμφοιδήματος στα κάτω άκρα.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί το λεμφοίδημα, μπορεί και αυτό με τη σειρά του να αποτελέσει αιτία εμφάνισης ενός τύπου καρκίνου στο λεμφικό σύστημα, που ονομάζεται λεμφαγγειοσάρκωμα. Το ποσοστό δεν είναι αμελητέο καθώς υπερβαίνει το 10% για ασθενείς που συνήθως μετά από μαστεκτομή, εμφανίζουν επιδεινούμενο λεμφοίδημα και σε βάθος μιας δεκαετίας, η φλεγμονή οδηγεί σε λεμφαγγειοσάκωμα. Ο ασθενής θα πρέπει να κινητοποιηθεί για άμεσο έλεγχο όταν το δέρμα της πάσχουσας περιοχής δείχνει συνεχή φλεγμονή και αλλάζει χρώμα (κόκκινο ή μωβ).