ΣΤΑΔΙΑ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ
ΠΡΩΤΟΠΑΘΕΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑ
Το πρόβλημα αυτό ανάγεται σε πολλά και σύνθετα αίτια και η ακριβής αιτιολογία για το πρωτοπαθές λεμφοίδημα παραμένει ακόμα αδιευκρίνιστη. Η επικρατέστερη θεωρία μέχρι σήμερα είναι ότι συμβαίνει κυρίως λόγω ανεπαρκούς ανάπτυξης ή έλλειψης των λεμφαδένων ή των λεμφικών καναλιών στο σώμα. Πολύ πιθανόν να υπάρχει εκ γενετής, ή να εμφανίζεται στην ανάπτυξη κατά την έναρξη της εφηβείας. Ωστόσο, πολλές φορές αυτή η λεμφική δυσλειτουργία, δεν γίνεται εμφανής για πολλά χρόνια και εκδηλώνεται κατά την ενήλικη ζωή. Στους άνδρες, είναι πιο συχνό το πρωτοπαθές λεμφοίδημα των κάτω άκρων, με εμφάνιση σε ένα ή και τα δύο πόδια. Μερικές φορές διαγιγνώσκεται προγεννητικά με αυχενική σάρωση ή μετά τη γέννηση με λεμφοσπινθηρογράφημα. Μια κληρονομική μορφή του συγγενούς λεμφοίδηματος ονομάζεται ασθένεια Milroy και προκαλείται από μεταλλάξεις στο VEGFR3 γονίδιο.
Είναι χρήσιμο να τονιστεί επίσης, ότι νέες έρευνες ισχυρίζονται ότι ορισμένες περιπτώσεις λεμφοιδήματος των κάτω άκρων έχουν συσχετισθεί με τη χρήση της ταμοξιφένης, λόγω των θρόμβων αίματος και της εν τω βάθει φλεβικής θρόμβωσης (DVT) που μπορεί να προκληθούν από αυτό το φάρμακο.
Πρίν
Μετά
ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΕΣ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑ
Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα, αποτελεί ένα αρκετά συχνό φαινόμενο μετά από χειρουργική αφαίρεση των λεμφαδένων ή έπειτα από θεραπεία ακτινοβολίας κατά την οποία προκαλείται βλάβη στο λεμφικό σύστημα κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου, κυρίως του καρκίνου του μαστού. Σε πολλούς ασθενείς με καρκίνο, αυτή η κατάσταση δεν αναπτύσσεται για μήνες ή ακόμη και χρόνια μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Το λεμφοίδημα μπορεί επίσης να συνδέεται με ατυχήματα ή με ορισμένες ασθένειες ή προβλήματα που μπορεί να αναστέλλουν τη σωστή λειτουργία του λεμφικού συστήματος. Μπορεί επίσης να προκληθεί από μια αποδυνάμωση του λεμφικού συστήματος, που προκύπτει από την κυτταρίτιδα.
Το δευτεροπαθές λεμφοίδημα επηρεάζει τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Στις γυναίκες, είναι πιο διαδεδομένο στα άνω άκρα μετά από χειρουργική επέμβαση καρκίνου του μαστού, ιδιαίτερα μετά από ανατομή των μασχαλιαίων λεμφαδένων.
Πρίν
Μετά
ΣΤΑΔΙΑ ΛΕΜΦΟΙΔΗΜΑΤΟΣ
- Το στάδιο 0 μπορεί να διαρκέσει μια ζωή χωρίς κάποια συμπτώματα ή κάποια στιγμή να εκδηλωθεί.
- Στο στάδιο Ι του λεμφοιδήματος ( η σύσταση του οιδήματος είναι μαλακή και αφήνει εντύπωμα κατά την πίεση) συγκεντρώνεται στους ιστούς υγρό πλούσιο σε λεύκωμα
- Ανάπτυξη ινώσεων οι οποίες οδηγούν σε σκλήρυνση των ιστών, έχουμε στο στάδιο ΙΙ ενώ κατά το στάδιο ΙΙΙ, τη λεγόμενη λεμφοστατική ελεφαντίαση, υπάρχει επιδείνωση από υποτροπιάζουσες προσβολές ερυσιπέλατος. Ο Olszewski υποστηρίζει ότι σε κάθε μορφή λεμφοιδήματος υπάρχει μικροβιακή συμμετοχή στη μορφή μιας δερμολεμφοαγγειαδενίτιδος.
Ερυσίπελας
Έλκος
Ελεφαντίαση
Σε ένα χρόνιο λεμφοίδημα υφίσταται ο κίνδυνος ανάπτυξης αγγειοσαρκώματος.
Αναλυτικές πληροφορίες:
Στάδιο Ι
Το στάδιο αυτό μπορεί να εμφανιστεί μήνες ή και χρόνια μετά τον τραυματισμό των λεμφαγγείων. Στο στάδιο Ι υπάρχει συσσώρευση υγρού, αλλά αποκαθίσταται με ανύψωση του μέλους. Μπορεί να υπάρχει εντύπωμα (εάν πιεστεί με το δάκτυλο το πρησμένο μέλος), η οποία σύντομα υποχωρεί.
Είναι το πρώιμο στάδιο του λεμφοιδήματος, που θεωρείται αναστρέψιμο εάν ο ασθενής δεν το παραμελήσει και απευθυνθεί στο Κέντρο μας προκειμένου να ενημερωθεί για την πρόγραμμα θεραπείας σταδίου Ι.
Στάδιο ΙΙ
Το στάδιο αυτό χαρακτηρίζεται από εμφάνιση έντονου οιδήματος το οποίο δεν υποχωρεί κατά την ανύψωση του πάσχοντος άκρου. Δεν δημιουργείται εύκολα εντύπωμα (εάν πιεστεί με το δάκτυλο το πρησμένο μέλος) λόγω της αύξησης του λεμφικού υγρού που προκαλεί σκληρία. Σταδιακά, εμφανίζεται αύξηση της ίνωσης, αλλά και αλλαγές στην εμφάνιση του δέρματος.
Το στάδιο ΙΙ δεν θεωρείται οριστικά αναστρέψιμο. Μπορεί όμως να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά με πολύ καλά αποτελέσματα και με χρόνια συντήρηση.
Δείτε το προτεινόμενο πρόγραμμα θεραπείας σταδίου ΙΙ του Ιατρικού Κέντρου Λεμφοιδήματος.
Στάδιο ΙΙΙ
Πρόκειται για το πλέον προχωρημένο στάδιο λεμφοιδήματος που ονομάζεται και λεμφοστατική ελεφαντίαση. Δεν δημιουργείται εντύπωμα στο δέρμα, η εναπόθεση λίπους είναι μεγάλη, η ίνωση είναι πολύ έντονη και το πάσχον δέρμα εμφανίζει θηλώματα και υπερκερατωσικές βλάβες. Η κίνηση της λειτουργικότητας του πάσχοντος μέλους μειώνεται, ενώ είναι πολύ συχνές οι επαναλαμβανόμενες μολύνσεις.
Ένα παραμελημένο λεμφοίδημα σταδίου ΙΙΙ εκτός από τα προβλήματα κινητικότητας και τα έντονα ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργεί λόγω της παραμόρφωσης μπορεί επίσης να προκαλέσει: Προοδευτική καταστροφή των λεμφικών αγγείων, εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, πόνο εξαιτίας της πίεσης του οιδήματος σε νεύρα, απώλειας μυϊκού ιστού και δημιουργίας ουλής. Επίσης, λεμφαγγειίτιδα (φλεγμονή των λεμφικών αγγείων) και λεμφαγγειοσάρκωμα (Καρκίνο του λεμφικού συστήματος).
Το λεμφοίδημα της κατηγορίας αυτής χρήζει επείγουσας ανάγκης ολοκληρωμένης φροντίδας. Δείτε το προτεινόμενο πρόγραμμα θεραπείας σταδίου ΙΙΙ του Ιατρικού Κέντρου Λεμφοιδήματος.